Kabakgillerde Bakteriyel Meyve Lekesi

HASTALIK ETMENİ

Acidovorax citrulli (sinonim= Acidovorax avenae subsp. citrulli)

DAĞILIM

Dünya geneli

HASTALIK BELİRTİLERİ

Karpuz: Bu hastalık önce fideliklerde kotiledonlarda ortaya çıkan, sonra kahverengi-siyah lezyonlara dönüşen düzensiz sulu dokular şeklinde görülebilir. Genişleyen genç gerçek yapraklar üzerinde, yaprak damarları boyunca küçük belirsiz kahverengi lezyonlar gelişebilir. Fidelerde ayrıca sararma, nokta şeklinde lezyonlar, damarda ya da damarlar arasında nekroz ve çökme şeklinde belirtiler ortaya çıkabilir. Tarlada, yaprak damarları boyunca gelişen lezyonlar sonuçta kurur ve kızılımsı kahveden siyaha dönebilir. Karpuz meyvesi belirtileri önce toprakla temas etmeyen kabuk yüzeylerinde koyu, gri-yeşil, sulu lezyonlar ya da lekeler şeklinde ortaya çıkar. Toprakla temas halindeki meyve dokusunda gelişen lekeler genellikle fungal enfeksiyonla ilgilidir. Hastalık ilerledikçe, meyve kabuklarındaki enfekteli alanlar patlayabilir ya da çatlayabilir.

Kuru, soğuk iklimlerde yenebilir çekirdekleri için yetiştirilen karpuz meyvelerinde atipik bakteriyel meyve lekesi belirtileri gözlemlenmiştir. Lezyonlar başlangıçta epidermiste küçük, nekrotik noktalar şeklinde ortaya çıkar. Lezyonlar büyüdükçe, ortalarında kahverengi-siyah yıldız biçimli çatlaklar oluşur. Lezyonların etrafında açık yeşil klorotik halkalar oluşabilse de, sulanma tipik olarak gözlemlenmez. Dış lezyonların altında, meyvenin etli kısmı genellikle kuru, sert çürümüş boşluklara dönüşür. İleri safhalarda meyve şekilsiz ve deformasyona uğramış bir görünüm kazanabilir (bkz. sayfa 12 resimler).

Kavun: Kavundaki kotiledon ve yaprak lezyonları açık kahverengidir. Genellikle karpuza kıyasla nekroz daha çabuk gelişir ve daha çok görülür. Belirtiler meyve türüne göre değişir. Düz kabuklu meyvelerde lezyonlar nokta şeklinde lekelerden küçük şişkin ya da çökük dairesel alanlara kadar çeşitlilik gösterir. Ağ oluşumu kesintiye uğrayabilir ve çökük lezyonlarda sulanma meydana gelebilir. Lezyonlar her zaman kabukta dışarı doğru genişlemese de, meyve yüzeyinde başlayan lezyonlar genellikle konik bir biçimde içe doğru genişler. İç lezyonlardan sekonder meyve çürüklüğü gelişebilir. Bütün kavun türlerinde ayrıca epidermal çatlaklar ve kabuksu lezyonlar gibi başka meyve belirtileri de görülebilir.

Kabak/Balkabağı: Kotiledonlardaki belirtiler sulanmadan kuru nekrotik lezyonlara kadar değişiklik gösterir. Fidelerde çökme de oluşabilir. Balkabağı yaprak belirtileri, yaygın sararma ile birlikte yaprak damarları boyunca uzunlamasına ten rengi lezyonları da kapsayabilir. Genellikle yapraklarda saçma deliği görünümü de gözlemlenir. Balkabağının meyve belirtileri, kavunda görülenlere benzer ve sulu alanlar, kabukta çatlaklar ve meyvenin içten çürümesini kapsar.

HASTALIĞIN GELİŞME KOŞULLARI

Acidovorax citrulli, tohumla taşınan ve tohumla yayılan bir patojendir. Bulaşık tohum ya da enfekteli transplantasyonlar çoğunlukla salgınlara yol açan primer inokulum kaynağıdır. Kendiliğinden yetişen bitkiler ve ağaç kavunu gibi kabakgil türleri de inokulum kaynağı olarak rol oynayabilir. Acidovorax citrulli, konukçu doku olmadan toprakta uzun süre canlı kalamaz. Yüksek bağıl nem, yoğun çiğ oluşumu veya yağmur, yüksek hava sıcaklıkları ile birleştiğinde enfeksiyonu ve hastalık gelişimini kolaylaştırır. Bakteriler sıçrayan yağmur, sulama suyu, insan ve ekipman aracılığıyla yayılır. Meyveler, gelişimin erken aşamasında stomalardan enfekte olabilir. Enfeksiyon, karpuz meyvesindeki mumsu tabaka oluşmadan önce meydana gelir. Bu nedenle, yaralı olmayan olgun meyvelerin enfeksiyona açık olmadığı düşünülür ancak aşınmalar veya başka yaralar, patojenin girmesine neden olarak meyveyi enfekte edebilir. Acidovorax citrulli’nin bitkide sistemik olarak ilerlemediği bilinir. Yaprak belirtileri çoğu zaman diğer kabakgil patojenlerinin (örn. Didymella bryoniae) neden olduğu belirtilerle karıştırılabilir.

MÜCADELE YÖNTEMLERİ

Onaylanmış bir tohum sağlığı test yöntemi kullanarak Acidovorax citrulli barındırmadığı kesinleşmiş tohumları kullanın. Bitki kalıntılarını parçalanmasını hızlandırmak için yetiştirme ortamından uzaklaştırın ve kendiliğinden çıkan fideleri sökün. En az üç yıl boyunca kabakgiller ekimi yapmayın ve yetiştirme ekipmanları ve tarla çalışanları için bir sterilizasyon programı uygulayın. Transplantasyonlara ve büyüme sezonu boyunca bakır bazlı ürünlerin uygulanması, hastalığın ortaya çıkma ve yayılma riskini en aza indirmeye yardımcı olabilir.